แอ๊ด!!
ปึง!!
ตุบ!!
แย่แล้ว~~~
คนถูกอุ้มมาได้แต่ร่ำร้องในใจ หลังที่แนบไปกับพื้นเตียงนุ่มในห้องของตัวเองนั้นชัดเจนถึงอันตราย(?)ที่ใกล้เข้ามาทุกขณะ
“พี่ครับ หย่ะ อย่าเลย...” มองดูใบหน้าคมเข้มของคู่หมั้นหมาด ๆ ที่อยู่เหนือใบหน้าตนเองในระยะชิดใกล้ใจก็ยิ่งสั่นไหว มือขาวดันอกที่ค่อย ๆ กดลงมา หากเหมือนบางอย่างในสมองไม่ช่วยให้เรี่ยวแรงเพียงพอจะต่อต้านได้เลย
“ดันพี่สิ พี่รู้ว่าวิชทำได้ถ้าวิชไม่ต้องการพี่จริง ๆ” เสียงแห่บพร่านั้นชวนให้รู้สึกเคลิบเคลิ้มตาม มือขาวได้แต่กำเสื้อทิกเกอร์แน่น
“อย่าเลยนะครับ มันไม่ดี” เสียงแผ่วเบา พร้อมใบหน้าที่เห่อแดงนั้นหันหลบสายตาร้อนแรงที่ส่งมา
“ไม่ดียังไงครับ กลัวอะไรพี่หรือ…?” มือเรียวค่อย ๆ ดันใบหน้านั้นกลับมาให้ดวงตาสอดประสานต่อกัน เสือหนุ่มกำลังร่ายมนสะกดต์ลูกแมวน้อยให้หลงอยู่ในภวังค์แห่งราคะเสียแล้ว
“ผมกลัว…” แค่จูบใจเขาก็แทบระเบิดเป็นจุล หากได้สัมผัสแนบชิดกว่านั้น เขาคงตายไปแน่ ๆ
“วิชทำให้พี่รู้สึกเหมือนตาลุงกำลังพรากผู้เยาว์เด็กหนุ่มเลยน้า~~~”
“ฮืออออ” อย่าเอาจมูกมาถูแบบนั้นสิครับ
“การแตะต้องกัน คือการสื่อสารความรักอย่างหนึ่งนะรู้ไหม” ทิกเกอร์คว้ามือคนรักขึ้นกดจูบที่ฝ่ามือขาวนุ่มอย่างอ่อนโยน ลำตัวยาว ๆ ค่อยแนบชิดจนไร้ซึ่งช่องว่างระหว่างกัน ไม่อยากจะพูด อารองน่ะบอกรักอาเล็กวิธีนี้บ่อยจะตาย
“พี่ทิกเกอร์ ผะผม…” ไม่ไหวแล้ว ใจเขาเต้นแรงจนเขาจะทนไม่ไหวแล้ว
“คนน่ารัก... รู้ไหมว่าพี่ก็ตื่นเต้นนะ” นั่นเรียกให้พีรวิชญ์หยุดนิ่งทันที
ตุบ ๆ เสียงเต้นของหัวใจของคนที่อยู่เหนือร่างเขา หัวใจของพี่ทิกเกอร์
“พี่อยากเป็นหนึ่งเดียวกับเรา อยากเป็นเหมือนคน ๆ เดียวกัน แต่พี่รอได้ครับ อีกแค่สี่ปี สีปีเท่านั้น” ริมฝีปากของทิกเกอร์แตะไปตามใบหน้าขณะที่ค่อย ๆ เอ่ยอธิบาย
พีรวิชญ์ค่อย ๆ สงบลงไม่มีท่าทีต่อต้านขัดขืนอีกต่อไป หากทิกเกอร์ไม่คิดเร่งรัดใด ๆ ชายหนุ่มเพียงขยับกายขึ้นลงอย่างช้า ๆ เสียงผ้าดังเบา ๆ ด้วยจากการเสียดสีของมัน หากเสียงจากขาเตียงไม้โบราณนั้นชัดเจนจนชวนให้รู้สึกน่าอายยิ่ง
เอี๊ยด~~~
“พี่...พี่ทิกเกอร์” ความรู้สึกแปลกใหม่เกิดขึ้นในกาย ใจนั้นยังเต้นเร่าไม่หยุด หากความรู้สึกบางอย่างกลับปรารถนาให้มันดำเนินต่อไป
“พี่ขลา หลังจากนี้วิชเรียกพี่ว่าพี่ขลา… ได้ไหมครับ?”
“อา... “ พีรวิชญ์ที่สมองเริ่มทำงานขาดห้วง ร้องครางออกมาด้วยเพราะสะโพกกำลังถูไถไปมา สิ่งที่อยู่ใต้ร่มผ้าค่อย ๆ โป่งพองตามแรงสูบฉีดของเลือดที่ไหลเวียนภายใน
“พี่ขลา… นะครับ”
“อืม… พี่ขลาครับ…”
“ดีมาก คนเก่ง… จุ๊บ” ทิกเกอร์กดริมฝีปากแนบทันทีที่ริมฝีปากอิ่มเปิดครางเสียงใส ชายหนุ่มส่งลิ้นกวาดต้อนสู่ภายใน กวาดรอบโพรงปากหวานล้ำพลางเคลื่อนกายให้แรงขึ้น
“อึ อึ้มมมมม” เสียวฮืมมมม
“ซี้ดดดด คนน่ารัก รู้ไหมว่าพี่อยากถอดเสื้อเราออกแล้วกินให้หมดทั้งตัวเลย” ทำไมเนื้อตัวเรามันน่า...ขนาดนี้กัน
“ถ้าพี่ถอด พี่ต้องผิดสัญญาแน่ ๆ พี่อยากเลียอกเรา อยากสอดลึกเข้าไปในตัวเรา ซี้ดดด”
“หยุดพูดลามกแบบนี้ได้ไหม” อย่าพูดให้เห็นเป็นภาพแบบนี้สิ
“ลามกกับเมีย ดีจะตาย หึหึ”
“อ๊ะ!!” พีรวิชญ์ร้องเสียงดังลั่น นั้นเพราะอยู่มือเขาก็ถูกบังคับให้สอดเข้าไปใต้กางเกงของคนที่อยู่เหนือร่าง ง่าาาา ใหญ่จังเลย
“นี่ไง เราก็ลามกเหมือนกัน ทำหน้าลามกมากเลยรู้ไหม? อืมมมมอา~~~” แค่จับพี่ก็จะเสร็จได้แล้วเนี่ย
“ข่ะคนบ้า อะอ๊าาาา”
“หึหึหึ” เป็นคราวที่ทิกเกอร์สอดมือเข้าไปในกางเกงอีกฝ่ายด้วย เพียงขยับมันพีรวิชญ์ก็ร้องออกมาทันที
“ทำพี่นะครับคนดี” ทิกเกอร์กดจูบลงทันทีที่พูดจบ ขยับมือที่เกาะกุมสิ่งโป่งพองนั้นชักรูดหนักเบาสลับกัน มืออีกข้างเกลี่ยตุ่มไตที่อกควบคู่ไปด้วย
“ฮื้ออออ” พีรวิชญ์ได้แต่ครางในลำคอ มือที่จับความร้อนแรงของคนรักขยับไปตามจังหวะที่ถูกชักพา ยิ่งทำยิ่งตื่นเต้น ยิ่งสิ่งที่อยู่ในมือแข็งตึงเท่าไหร่ ใจก็ยิ่งยินดีไปกับการได้มอบความสุขให้คนรัก พีรวิชญ์ได้แต่ลูบไล้ไปตามเนื้อตัวอีกฝ่ายเพื่อระบายความวาบหวิว
“เก่งจังครับ ซี้ดดดด” เรียนรู้เร็วจริง ๆ เลยน้าาาา ให้ฝึกเพิ่มอีกสักบทดีกว่า
ดูเหมือนเสือหนุ่มจะลืมไปเสียแล้วว่า บทเรียนที่กำลังสอนคนรักอยู่นี้เป็นบทที่ใกล้เข้าไปยังบทสุดท้ายแค่ไหน
“อื้มมม เจ็บ” วิชร้องลั่น เมื่อทิกเกอร์ก้มลงซุกไซ้ซอกคอ เพียงขบเบาพีรวิชญ์ก็ทั้งเจ็บทั้งเสียวซ่านไปพร้อม ๆ กัน ทิกเกอร์ไม่คิดรับฟัง เขายังบรรจงเม้มผิวคอขาว ๆ อีกหลายจุดจนขึ้นรอยแดงชัด โยกไหวกายนุ่มในมือให้คนกำลังถูกทำร้ายลืมเลือนสิ่งที่เขาทำ
“อะพะพี่” อยู่ ๆ ร่างกายของทิกเกอร์ก็หยุดการเคลื่อนไหว เรียกให้คนใต้แรงที่หลับตาพริ้มถึงกับลืมตาขึ้นทันที หึหึ เคลิ้มไปไหนต่อไหนแล้วน้อออ
“ทำคิสมาร์กให้พี่หน่อยสิครับ นี่ นี่” นิ้วเรียวชี้ไปที่ลำคอ ทิกเกอร์เอียงเปิดให้เห็นได้ชัดพลางขยับลงจนชิดริมฝีปากแดงอิ่ม
“ผมทำไม่เป็น…” งือออออ
“ไร้เดียงสา น่ารักจังเลยเรา” น่ากินจริง ๆ ว้อย
“กัดพี่ก็ได้ครับ อะไรก็ได้ที่วิชอยากแสดงว่าพี่เป็นของวิช”
“กัดเหรอ” จะกัดลงได้ไงล่ะ หากอย่างนั้นพีรวิชญ์ก็อ้าปากและแนบไปที่ลำคอ ฟันขาวค่อย ๆ ขบอย่างแสนเก้กัง
อูยยยย เจ็บจริงแฮะ
พีรวิชญ์กัดลงไปจริง ๆ หากไม่นานเขาค่อย ๆ ส่งลิ้นเลียและขบซ้ำอย่างบางเบา การใช้ลิ้นและฟันเริ่มสัมพันธ์กันเป็นอย่างดี
เก่ง ใช้ปากโคตรเก่ง แม่งเอ๊ยยย เพิ่มอีกบทได้ไหมวะ ไม่ได้ ๆ ตบะแตกแน่กู
“มามะ พี่ให้รางวัลเด็กเรียนดี”
“อ้าาาาา” จุดไวสัมผัสถูกขยับอีกครั้ง
ครั้งนี้จะไม่หยุดแล้วนะครับ ไปสวรรค์กันเถอะ หึหึ
“พี่~~~ พี่ขลา~~ แรงอีก ฮืมมม แรงอีก” ราคะครอบครองจิตใจ ความปรารถนาเพียงหนึ่งเดียวคือการได้ปลดปล่อยความคับคั่งในกายด้วยการปรนเปรอของคนรัก
มือสองข้างต่างทำหน้าที่ได้อย่างยอดเยี่ยม ยิ่งทิกเกอร์เร่งมากเท่าไหร่ วิชก็เร่งมือติดตามอีกฝ่ายมากเท่านั้น เสียงครางแสนสุขดังในห้องไม้ลั่น
“พี่ พี่...อาาาาา ผมเสียว ผม… เร็ว เร็ว อีก อีก” มือเรียวรูดเร็วขึ้น พลางขยับกายตนเองขึ้นลงราวกับกำลังสอดประสานไปในตัวของคนใต้ร่างก็ไม่ปาน
เอี๊ยด เอี๊ยด เอี๊ยด
“กำพี่แน่น ๆ แรง ๆ อา อย่างนั้น เก่งมาก”
“พี่ ผม ใกล้ อะ อาาาาาาาาาาาา”
“อาาาา วิช เร็วเข้า อะ อาาาา”
เสียงสุดท้ายของความสุขสมดังปนเป น้ำคาวหลั่งรดมือของทั้งสองคนจนกางเกงเปียกชื้นขึ้นชัดเจน
“แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก” ทิกเกอร์และพีรวิชญ์หอบหายใจอย่างแรง ดวงตาคมก้มมองใบหน้าขาวที่หลับตาพริ้มด้วยความวาบหวามที่ยังไม่คลายลง เหงื่อที่ชื้นไปตามเส้นผมนุ่ม และแก้มแดงที่ขยับไปมาตามแรงหายใจ มันช่างชวนให้เขาทำเกินเลยกว่าที่ตั้งใจไว้เหลือเกิน
“ต่อไปพี่คงทำตัวเองไม่ได้รู้ไหม”
“ฮือออ อะไรกันล่ะครับ” พูดเรื่องน่าอายอะไรเนี่ย
“ก็ ‘มือ’ เมียพี่เก่ง เก่งกว่ามือพี่อีก รู้ไหม หึหึ” สุดยอดจริง ๆ แม่นางทั้งห้าลาก่อน ต่อไปพี่จะให้แม่นางของพี่พาไปสวรรค์เอง
“งือออออ ไม่ทำให้หรอก” น่าอายจะตาย
“ทำเถอะครับ ไม่ทำพี่คงขาดใจตาย หรือไม่ก็ละเมอปล้ำเราเข้าสักวันแน่ ถ้าทำให้พี่ พี่ไม่ผิดสัญญานะ พี่สัญญา”
“พูดเอาแต่ได้”
“ก็อยากได้จริง ๆ นี่ครับ อ้อนนะครับ อ้อน ๆ ๆ ๆ ทำให้ผัวนะ วันละครั้งก็ยังดี”
“มากไปไหมครับ”
“งั้นวันเว้นวัน”
“นี่หื่นมาจากไหนเนี่ย อาทิตย์ละสองครั้ง”
“อาทิตย์ละสามครั้งนะ”
“น้าคริสน้าสิงก็อยู่นะครับ”
“งั้นทำตอนพวกอาเข้าไร่สิ”
และการถกเถียงกันของคู่หมั้นหมาด ๆ ก็ยังคงดำเนินต่อไป พีรวิชญ์จะรู้หรือไม่กันว่าตนเองลืมปฏิเสธคู่หมั้นตนเองไปตั้งแต่ตอนไหน และคงอีกนานกว่าที่ลูกแมวน้อยจะตามทันความหื่นของเสือตัวนี้
ไปศึกษาจากกระต่ายอาวุโสซะ (ไร้ต์แนะนำ)
ปึง!!
ตุบ!!
แย่แล้ว~~~
คนถูกอุ้มมาได้แต่ร่ำร้องในใจ หลังที่แนบไปกับพื้นเตียงนุ่มในห้องของตัวเองนั้นชัดเจนถึงอันตราย(?)ที่ใกล้เข้ามาทุกขณะ
“พี่ครับ หย่ะ อย่าเลย...” มองดูใบหน้าคมเข้มของคู่หมั้นหมาด ๆ ที่อยู่เหนือใบหน้าตนเองในระยะชิดใกล้ใจก็ยิ่งสั่นไหว มือขาวดันอกที่ค่อย ๆ กดลงมา หากเหมือนบางอย่างในสมองไม่ช่วยให้เรี่ยวแรงเพียงพอจะต่อต้านได้เลย
“ดันพี่สิ พี่รู้ว่าวิชทำได้ถ้าวิชไม่ต้องการพี่จริง ๆ” เสียงแห่บพร่านั้นชวนให้รู้สึกเคลิบเคลิ้มตาม มือขาวได้แต่กำเสื้อทิกเกอร์แน่น
“อย่าเลยนะครับ มันไม่ดี” เสียงแผ่วเบา พร้อมใบหน้าที่เห่อแดงนั้นหันหลบสายตาร้อนแรงที่ส่งมา
“ไม่ดียังไงครับ กลัวอะไรพี่หรือ…?” มือเรียวค่อย ๆ ดันใบหน้านั้นกลับมาให้ดวงตาสอดประสานต่อกัน เสือหนุ่มกำลังร่ายมนสะกดต์ลูกแมวน้อยให้หลงอยู่ในภวังค์แห่งราคะเสียแล้ว
“ผมกลัว…” แค่จูบใจเขาก็แทบระเบิดเป็นจุล หากได้สัมผัสแนบชิดกว่านั้น เขาคงตายไปแน่ ๆ
“วิชทำให้พี่รู้สึกเหมือนตาลุงกำลังพรากผู้เยาว์เด็กหนุ่มเลยน้า~~~”
“ฮืออออ” อย่าเอาจมูกมาถูแบบนั้นสิครับ
“การแตะต้องกัน คือการสื่อสารความรักอย่างหนึ่งนะรู้ไหม” ทิกเกอร์คว้ามือคนรักขึ้นกดจูบที่ฝ่ามือขาวนุ่มอย่างอ่อนโยน ลำตัวยาว ๆ ค่อยแนบชิดจนไร้ซึ่งช่องว่างระหว่างกัน ไม่อยากจะพูด อารองน่ะบอกรักอาเล็กวิธีนี้บ่อยจะตาย
“พี่ทิกเกอร์ ผะผม…” ไม่ไหวแล้ว ใจเขาเต้นแรงจนเขาจะทนไม่ไหวแล้ว
“คนน่ารัก... รู้ไหมว่าพี่ก็ตื่นเต้นนะ” นั่นเรียกให้พีรวิชญ์หยุดนิ่งทันที
ตุบ ๆ เสียงเต้นของหัวใจของคนที่อยู่เหนือร่างเขา หัวใจของพี่ทิกเกอร์
“พี่อยากเป็นหนึ่งเดียวกับเรา อยากเป็นเหมือนคน ๆ เดียวกัน แต่พี่รอได้ครับ อีกแค่สี่ปี สีปีเท่านั้น” ริมฝีปากของทิกเกอร์แตะไปตามใบหน้าขณะที่ค่อย ๆ เอ่ยอธิบาย
พีรวิชญ์ค่อย ๆ สงบลงไม่มีท่าทีต่อต้านขัดขืนอีกต่อไป หากทิกเกอร์ไม่คิดเร่งรัดใด ๆ ชายหนุ่มเพียงขยับกายขึ้นลงอย่างช้า ๆ เสียงผ้าดังเบา ๆ ด้วยจากการเสียดสีของมัน หากเสียงจากขาเตียงไม้โบราณนั้นชัดเจนจนชวนให้รู้สึกน่าอายยิ่ง
เอี๊ยด~~~
“พี่...พี่ทิกเกอร์” ความรู้สึกแปลกใหม่เกิดขึ้นในกาย ใจนั้นยังเต้นเร่าไม่หยุด หากความรู้สึกบางอย่างกลับปรารถนาให้มันดำเนินต่อไป
“พี่ขลา หลังจากนี้วิชเรียกพี่ว่าพี่ขลา… ได้ไหมครับ?”
“อา... “ พีรวิชญ์ที่สมองเริ่มทำงานขาดห้วง ร้องครางออกมาด้วยเพราะสะโพกกำลังถูไถไปมา สิ่งที่อยู่ใต้ร่มผ้าค่อย ๆ โป่งพองตามแรงสูบฉีดของเลือดที่ไหลเวียนภายใน
“พี่ขลา… นะครับ”
“อืม… พี่ขลาครับ…”
“ดีมาก คนเก่ง… จุ๊บ” ทิกเกอร์กดริมฝีปากแนบทันทีที่ริมฝีปากอิ่มเปิดครางเสียงใส ชายหนุ่มส่งลิ้นกวาดต้อนสู่ภายใน กวาดรอบโพรงปากหวานล้ำพลางเคลื่อนกายให้แรงขึ้น
“อึ อึ้มมมมม” เสียวฮืมมมม
“ซี้ดดดด คนน่ารัก รู้ไหมว่าพี่อยากถอดเสื้อเราออกแล้วกินให้หมดทั้งตัวเลย” ทำไมเนื้อตัวเรามันน่า...ขนาดนี้กัน
“ถ้าพี่ถอด พี่ต้องผิดสัญญาแน่ ๆ พี่อยากเลียอกเรา อยากสอดลึกเข้าไปในตัวเรา ซี้ดดด”
“หยุดพูดลามกแบบนี้ได้ไหม” อย่าพูดให้เห็นเป็นภาพแบบนี้สิ
“ลามกกับเมีย ดีจะตาย หึหึ”
“อ๊ะ!!” พีรวิชญ์ร้องเสียงดังลั่น นั้นเพราะอยู่มือเขาก็ถูกบังคับให้สอดเข้าไปใต้กางเกงของคนที่อยู่เหนือร่าง ง่าาาา ใหญ่จังเลย
“นี่ไง เราก็ลามกเหมือนกัน ทำหน้าลามกมากเลยรู้ไหม? อืมมมมอา~~~” แค่จับพี่ก็จะเสร็จได้แล้วเนี่ย
“ข่ะคนบ้า อะอ๊าาาา”
“หึหึหึ” เป็นคราวที่ทิกเกอร์สอดมือเข้าไปในกางเกงอีกฝ่ายด้วย เพียงขยับมันพีรวิชญ์ก็ร้องออกมาทันที
“ทำพี่นะครับคนดี” ทิกเกอร์กดจูบลงทันทีที่พูดจบ ขยับมือที่เกาะกุมสิ่งโป่งพองนั้นชักรูดหนักเบาสลับกัน มืออีกข้างเกลี่ยตุ่มไตที่อกควบคู่ไปด้วย
“ฮื้ออออ” พีรวิชญ์ได้แต่ครางในลำคอ มือที่จับความร้อนแรงของคนรักขยับไปตามจังหวะที่ถูกชักพา ยิ่งทำยิ่งตื่นเต้น ยิ่งสิ่งที่อยู่ในมือแข็งตึงเท่าไหร่ ใจก็ยิ่งยินดีไปกับการได้มอบความสุขให้คนรัก พีรวิชญ์ได้แต่ลูบไล้ไปตามเนื้อตัวอีกฝ่ายเพื่อระบายความวาบหวิว
“เก่งจังครับ ซี้ดดดด” เรียนรู้เร็วจริง ๆ เลยน้าาาา ให้ฝึกเพิ่มอีกสักบทดีกว่า
ดูเหมือนเสือหนุ่มจะลืมไปเสียแล้วว่า บทเรียนที่กำลังสอนคนรักอยู่นี้เป็นบทที่ใกล้เข้าไปยังบทสุดท้ายแค่ไหน
“อื้มมม เจ็บ” วิชร้องลั่น เมื่อทิกเกอร์ก้มลงซุกไซ้ซอกคอ เพียงขบเบาพีรวิชญ์ก็ทั้งเจ็บทั้งเสียวซ่านไปพร้อม ๆ กัน ทิกเกอร์ไม่คิดรับฟัง เขายังบรรจงเม้มผิวคอขาว ๆ อีกหลายจุดจนขึ้นรอยแดงชัด โยกไหวกายนุ่มในมือให้คนกำลังถูกทำร้ายลืมเลือนสิ่งที่เขาทำ
“อะพะพี่” อยู่ ๆ ร่างกายของทิกเกอร์ก็หยุดการเคลื่อนไหว เรียกให้คนใต้แรงที่หลับตาพริ้มถึงกับลืมตาขึ้นทันที หึหึ เคลิ้มไปไหนต่อไหนแล้วน้อออ
“ทำคิสมาร์กให้พี่หน่อยสิครับ นี่ นี่” นิ้วเรียวชี้ไปที่ลำคอ ทิกเกอร์เอียงเปิดให้เห็นได้ชัดพลางขยับลงจนชิดริมฝีปากแดงอิ่ม
“ผมทำไม่เป็น…” งือออออ
“ไร้เดียงสา น่ารักจังเลยเรา” น่ากินจริง ๆ ว้อย
“กัดพี่ก็ได้ครับ อะไรก็ได้ที่วิชอยากแสดงว่าพี่เป็นของวิช”
“กัดเหรอ” จะกัดลงได้ไงล่ะ หากอย่างนั้นพีรวิชญ์ก็อ้าปากและแนบไปที่ลำคอ ฟันขาวค่อย ๆ ขบอย่างแสนเก้กัง
อูยยยย เจ็บจริงแฮะ
พีรวิชญ์กัดลงไปจริง ๆ หากไม่นานเขาค่อย ๆ ส่งลิ้นเลียและขบซ้ำอย่างบางเบา การใช้ลิ้นและฟันเริ่มสัมพันธ์กันเป็นอย่างดี
เก่ง ใช้ปากโคตรเก่ง แม่งเอ๊ยยย เพิ่มอีกบทได้ไหมวะ ไม่ได้ ๆ ตบะแตกแน่กู
“มามะ พี่ให้รางวัลเด็กเรียนดี”
“อ้าาาาา” จุดไวสัมผัสถูกขยับอีกครั้ง
ครั้งนี้จะไม่หยุดแล้วนะครับ ไปสวรรค์กันเถอะ หึหึ
“พี่~~~ พี่ขลา~~ แรงอีก ฮืมมม แรงอีก” ราคะครอบครองจิตใจ ความปรารถนาเพียงหนึ่งเดียวคือการได้ปลดปล่อยความคับคั่งในกายด้วยการปรนเปรอของคนรัก
มือสองข้างต่างทำหน้าที่ได้อย่างยอดเยี่ยม ยิ่งทิกเกอร์เร่งมากเท่าไหร่ วิชก็เร่งมือติดตามอีกฝ่ายมากเท่านั้น เสียงครางแสนสุขดังในห้องไม้ลั่น
“พี่ พี่...อาาาาา ผมเสียว ผม… เร็ว เร็ว อีก อีก” มือเรียวรูดเร็วขึ้น พลางขยับกายตนเองขึ้นลงราวกับกำลังสอดประสานไปในตัวของคนใต้ร่างก็ไม่ปาน
เอี๊ยด เอี๊ยด เอี๊ยด
“กำพี่แน่น ๆ แรง ๆ อา อย่างนั้น เก่งมาก”
“พี่ ผม ใกล้ อะ อาาาาาาาาาาาา”
“อาาาา วิช เร็วเข้า อะ อาาาา”
เสียงสุดท้ายของความสุขสมดังปนเป น้ำคาวหลั่งรดมือของทั้งสองคนจนกางเกงเปียกชื้นขึ้นชัดเจน
“แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก” ทิกเกอร์และพีรวิชญ์หอบหายใจอย่างแรง ดวงตาคมก้มมองใบหน้าขาวที่หลับตาพริ้มด้วยความวาบหวามที่ยังไม่คลายลง เหงื่อที่ชื้นไปตามเส้นผมนุ่ม และแก้มแดงที่ขยับไปมาตามแรงหายใจ มันช่างชวนให้เขาทำเกินเลยกว่าที่ตั้งใจไว้เหลือเกิน
“ต่อไปพี่คงทำตัวเองไม่ได้รู้ไหม”
“ฮือออ อะไรกันล่ะครับ” พูดเรื่องน่าอายอะไรเนี่ย
“ก็ ‘มือ’ เมียพี่เก่ง เก่งกว่ามือพี่อีก รู้ไหม หึหึ” สุดยอดจริง ๆ แม่นางทั้งห้าลาก่อน ต่อไปพี่จะให้แม่นางของพี่พาไปสวรรค์เอง
“งือออออ ไม่ทำให้หรอก” น่าอายจะตาย
“ทำเถอะครับ ไม่ทำพี่คงขาดใจตาย หรือไม่ก็ละเมอปล้ำเราเข้าสักวันแน่ ถ้าทำให้พี่ พี่ไม่ผิดสัญญานะ พี่สัญญา”
“พูดเอาแต่ได้”
“ก็อยากได้จริง ๆ นี่ครับ อ้อนนะครับ อ้อน ๆ ๆ ๆ ทำให้ผัวนะ วันละครั้งก็ยังดี”
“มากไปไหมครับ”
“งั้นวันเว้นวัน”
“นี่หื่นมาจากไหนเนี่ย อาทิตย์ละสองครั้ง”
“อาทิตย์ละสามครั้งนะ”
“น้าคริสน้าสิงก็อยู่นะครับ”
“งั้นทำตอนพวกอาเข้าไร่สิ”
และการถกเถียงกันของคู่หมั้นหมาด ๆ ก็ยังคงดำเนินต่อไป พีรวิชญ์จะรู้หรือไม่กันว่าตนเองลืมปฏิเสธคู่หมั้นตนเองไปตั้งแต่ตอนไหน และคงอีกนานกว่าที่ลูกแมวน้อยจะตามทันความหื่นของเสือตัวนี้
ไปศึกษาจากกระต่ายอาวุโสซะ (ไร้ต์แนะนำ)
No comments:
Post a Comment